timeo

timeo
tĭmĕo, ŭi, 2, v. a. and n. [root tam-; Sanscr. tam-yati, to be stupefied; tamas, darkness; cf. temulentus], to fear, be afraid of, to dread, apprehend; to be afraid or in fear, to be fearful, apprehensive, or anxious; constr. with acc., rel.-clause, inf., ne or ut, and absol.
1.
With acc. (class.;

syn.: vereor, metuo, paveo): quamquam omnia sunt metuenda, nihil magis quam perfidiam timemus,

Cic. Fam. 1, 5, a, 2:

timeo meos,

Plaut. Truc. 5, 63; cf.:

quos aliquamdiu inermes timuissent,

Caes. B. G. 1, 40:

oppidanos,

Hirt. B. G. 8, 27:

saxum Tantalus,

Lucr. 3, 981 sq.:

portus omnes,

Caes. B. C. 3, 6:

reliquos casus,

id. ib. 3, 10:

nomen atque imperium absentis,

id. ib. 1, 61:

numinis iram,

Ov. M. 6, 314:

flagitium pejus leto,

Hor. C. 4, 9, 50:

cuncta (amantes),

Ov. M. 7, 719:

aeternas poenas timendum'st,

Lucr. 1, 111.—In pass.:

morbos esse timendos,

Lucr. 3, 41; so, si ipse fulgor timeretur, Quint. 8, 3, 5:

si Cn. Pompeius timeretur,

id. 4, 2, 25. — Pregn., to have to fear, i. e. to be exposed to, contend against:

pro telis gerit quae timuit et quae fudit,

Sen. Herc. Fur. 40 sq.; 793:

feras,

id. Herc. Oet. 270. — With dat. of the object for which one fears something:

nostrae causae nihil nos timere,

Quint. 11, 1, 75:

patronum justitiae suae,

id. 4, 1, 9:

furem caulibus aut pomis,

Juv. 6, 17:

noxiam vini aegris,

Plin. 14, 16, 19, § 101. — With de:

de suo ac legionis periculo nihil timebat,

Caes. B. G. 5, 57:

nihil de bello,

id. ib. 3, 3:

de se nihil timere,

Cic. Sest. 1, 1. — With pro and abl.:

quid pro quoque timendum, aut a quoque timendum sit,

Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2: pro amicis omnia timui, pro me nihil. Sen. Q. N. 4, praef. § 15. —
2.
With rel.-clause (class.):

misera timeo, quid hoc sit negotii,

Plaut. Poen. 5, 4, 79:

timeo, quid rerum gesserim,

id. Mil. 2, 4, 44:

quid possem, timebam,

Cic. Att. 12, 24, 1:

nunc istic quid agatur, magnopere timeo,

id. ib. 3, 8, 2;

jam nunc timeo, quidnam... pro exspectatione omnium eloqui possim,

id. Div. in Caecil. 13, 42:

misera timeo, incertum hoc quorsum accidat,

Ter. And. 1, 5, 29; cf.:

haec quo sint eruptura timeo,

Cic. Att. 2, 20, 5. — With dat.:

nunc nostrae timeo parti, quid hic respondeat,

Ter. And. 2, 5, 8. —
3.
With inf. (freq. since the Aug. per.;

not in Cic.): Caesar etsi timebat tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc.,

Caes. B. C. 1, 64:

equites cum intrare fumum et flammam densissimam timerent,

Hirt. B. G. 8, 16:

timebant prisci truncum findere,

Plin. 17, 14, 24, § 102:

nec jurare time,

Tib. 1, 4, 21; Hor. C. 1, 8, 8; 3, 24, 56; id. S. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 5, 2; 1, 7, 4; 1, 19, 27; 2, 1, 114; id. A. P. 170; 197; Ov. M. 1, 593; 12, 246.— Rarely with acc. and inf.:

ni cedenti instaturum alterum timuissent,

Liv. 10, 36, 3.—
4.
With ne or ut (class.):

metuo et timeo, ne hoc tandem propalam fiat,

Plaut. Mil. 4, 8, 38:

timeo, ne malefacta mea sint inventa omnia,

id. Truc. 4, 2, 61: haec timeo ne impediantur, D. Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 4:

neque timerent, ne circumvenirentur,

Caes. B. G. 2, 26:

non times, ne locum perdas,

Quint. 6, 3, 63:

timuit, ne non succederet,

Hor. Ep. 1, 17, 37:

timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine suā vincerentur,

Curt. 3, 17, 9:

timeo, ut sustineas,

Cic. Fam. 14, 2, 3:

ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant,

Caes. B. G. 1, 39. —
5.
Absol. (freq. in prose and poetry):

fac, ego ne metuam igitur et ut tu meam timeas vicem,

Plaut. Most. 5, 2, 24:

salva est navis, ne time,

id. Merc. 1, 2, 64; so,

ne time,

id. Am. 2, 2, 42; 5, 1, 12; id. Cas. 4, 4, 13; id. Curc. 4, 2, 34:

timentibus ceteris propter ignorationem locorum,

Cic. Rep. 1, 17, 29; cf.:

timentes confirmat,

Caes. B. G. 7, 7:

cottidie aliquid fit lenius quam timebamus,

Cic. Fam. 6, 10, 5:

timere et admirari,

Quint. 9, 2, 26; 9, 2, 86.—With de:

de re publicā valde timeo,

Cic. Att. 7, 6, 2.—With ab:

a quo quidem genere ego numquam timui,

Cic. Sull. 20, 59. — With pro ( poet. and post-Aug.):

pro eo timebam,

Curt. 6, 10, 27:

timentem pro capite amicissimo,

Plin. Ep. 3, 17, 3:

quamvis pericliter, plus tamen pro te timeo,

Sen. Contr. 7, 20, 1:

indulgentia pro suis timentium,

id. ib. 9, 26, 2, B:

qui pro illo nimium timet,

id. Ep. 14, 1:

qui eget divitiis timet pro illis,

id. ib. 14, 18;

90, 43: pro Aristippi animā,

Gell. 19, 1, 10:

timuere dei pro vindice terrae,

Ov. M. 9, 241.—Pregn., with abl. ( poet. ):

timuit exterrita pennis Ales,

expressed its fear, Verg. A. 5, 505. — Freq. with dat. of the object for which one fears:

tibi timui,

Ter. Heaut. 3, 2, 20; cf.:

qui sibi timuerant,

Caes. B. C. 3, 27:

alicui,

Quint. 8, 5, 15; Verg. A. 2, 729; Hor. C. 3, 27, 7; id. S. 2, 1, 23:

suis rebus,

Caes. B. G. 4, 16:

huic loco,

id. ib. 7, 44:

receptui suo,

id. B. C. 3, 69:

urbi,

Hor. C. 3, 29, 26.— Impers. pass.:

urbi timetur,

Luc. 7, 138: Sen. Med. 885.—
* 6.
Timens like timidus, with gen.:

mortis timentes,

Lucr. 6, 1239.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Timeo — Para otros usos de este término, véase Timeo (desambiguación). Timeo (Locri, Magna Grecia (Italia); siglo V a. C.) fue un filósofo griego pitagórico. Aunque no se tienen muchos datos sobre su vida, sin duda debió de ser importante en su …   Wikipedia Español

  • Timeo (desambiguación) — Timeo puede referirse a: Timeo de Locri, filósofo griego del siglo V a. C. Timeo, diálogo platónico en el que Platón da voz al mismo Timeo. Timeo de Tauromenio, historiador griego del periodo helenístico …   Wikipedia Español

  • Timeo Danaos et dona ferentes — es una frase latina de la Eneida de Virgilio (libro II, 49). Significa «Temo a los dánaos (griegos) incluso cuando traen regalos». La traducción griega de la frase, en katharevousa, y usada por los griegos modernos, es: «Φοβού τους Δαναούς και… …   Wikipedia Español

  • Timeo Danaos et dona ferentes — “Timeo Danaos et dona ferentes” is a Latin phrase from Virgil s Aeneid (II, 49). It means “ I fear the Danaans (Greeks) even if they bring gifts ”. OriginThis phrase has its origin in Roman or Greek mythology and more specifically in the Trojan… …   Wikipedia

  • timeo danaos et dona ferentes — лат. (тимэо данаос эт дона фэрэнтэс) «боюсь данайцев (греков), даже приносящих дары» (из Вергилия). Слова Лаокоона о троянском коне. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Timĕo Danăos — etc., (lat.), s. Danaer …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Timeo Danaos et dona ferentes — Timeo Danaos et dona ferentes, s. Quidquid id est etc …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Timeo Danaos et dona ferentes —   Danaergeschenk …   Universal-Lexikon

  • Timeo (diálogo) — Para otros usos de este término, véase Timeo (desambiguación). Platón y Aristóteles en La escuela de Atenas, pintura de Rafael. Platón está sosteniendo el Timeo. Aristóteles sostiene una copia de su Ética a Nicómaco. El Timeo es un diálog …   Wikipedia Español

  • Timeo Danaos et dona ferentes — Лаокоон жрец Аполлона в Трое, которому приписывают данную фразу при виде троянского коня. За предостережение боги наслали на него змей Timeo Danaos et dona ferentes …   Википедия

  • Timeo de Tauromenio — Para otros usos de este término, véase Timeo (desambiguación). Timeo de Tauromenio (Taormina c 350 a. C. Siracusa c 260 a. C.). Historiador griego. Biografía Era hijo de Andrómaco de Tauromenio. En el año 316 a. C.… …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”